დიდი სიხარულითა და მოლოდინით ხვდებიან ჩემი პატარები შაბათ-კვირას.იციან, რომ ამ დღეს ყველაზე სახალისო დავალება ექნებათ შესასრულებელი. ეს დავალება კვირის სხვა დღეებში მიცემული დავალებებისგან განსხვავდება, ბავშვები ხან მზარეულები არიან, ხან გამომგონებლები, ხანაც თოჯინების შემქმნელნი, ფილმების ყურებაც არ ავიწყდებათ, ხანდახან პოეტობასაც ცდილობენ, ყოველ პარასკევს მათი გაკვეთილი შემდეგი კითხვით იწყება: "მასწავლებელო, შაბათ-კვირას რას ვაკეთებთ?". მიხარია მათი ასეთი მონდომება, რაც მეც სტიმულს მაძლევს და ვცდილობ უფრო მეტი სიახლით გავახარო ჩემი პატარები.
